Pogodzenie z udkami

Chcia�am kupi� udka kurczaka. W zwi�zku z tym, �e wesz�am po nie do sklepu spo�ywczego, nie podejrzewa�am, �e prze�yj� chwil� uniesienia z tego powodu...

Pani ekspedientka kroi�a szynk� dla poprzedniego klienta na specjalnej ma-szynce. Sta�am przy w�dlinach i innych cz�ciach naszych braci mniejszych zastanawiaj�c si� po raz setny, dlaczego w�a�ciwie, skoro nie jem czerwonego mi�sa, jem bia�e.�

Pani kroi, ty�em do mnie stoi, ale m�wi g�o�no "Prosz..."

Zignorowa�am, bo my�la�am, �e to nie mo�e by� do mnie. By�o. Powt�rzy�a g�o�niej i z nagan� "Prosz..."

Pomy�la�am, �e przecie� nie us�yszy stoj�c tak daleko i przy tej machinie, ale ryzykuj�" Prosz� udko w�dzonego kurczaka."

- S�uchaaam?- niech�tnie zapyta�a pani. Na pewno niewyra�nie powiedzia�am.

-Prosz� udko w�dzonego kurczaka- powtarzam grzecznie.

Pani sko�czy�a kroi�, zawin�a i odda�a klientowi, po czym posz�a w miejsce, w kt�rym le�a�y moje, znaczy kurczacze, udka.

- Nie ma.

Ja na to- Jak to nie ma. Przecie� widzia�am przed chwil� jak le�a�y.

Pani westchn�a ci�ko ale cierpliwie posz�a jeszcze raz.

I� krzyczy stamt�d " S� tylko UDKA w�dzonego kurczaka."

Ja na to " Trudno. To niech ju� b�d� te udka."

Za mna sta� jaki� pan. Te� mu si� podoba�o.

ďż˝