Pi�kny b�l istnienia

Moja Irlandia.

�Jestem tu gdzies pomi�dzy Blasket Islands a miasteczkiem Dingle. Codziennie wyplywamy w ocean, spokojny i cichy do wczoraj, delfin Funghi plynie obok, odprowadza nas, czasem skacze jak wariat nad lodzia, sapiac donosnie..:)

Wplywamy w jaskinie wyrzezbione w klifach przez tysiace lat uderzen fal, ciemnosc polyka lodz, czasem fala unosi lodke nawet dwa metry do gory, dotykam sliskich ostrych scian i modle sie o rownie lagodny spadek:)

Wiosla siďż˝ przydaja, kiedy trzeba zgasic silnik, albo odpychac sie od waskich gardzieli klifow... jak tu pieknie... jestem tu juz piaty raz i ciagle zakochana w zapachu lak, wiatru od oceanu, wilgoci deszczu, najglebszej zieleni jaka udalo mi sie znalezc gdziekolwiek w swiecie, w leniwym wzroku tysiecy owiec, w muzyce ktora gra w kazdej skale i kamiennych domach, w dramatycznych ksztaltach klifow najwyzszych w Europie...

Wiem, co tak kocham w Irlandii.�Irlandia to dla mnie przestrzen. Wolnosc i przestrzen. ��W oceanie, nieskonczonosci horyzontu, wietrze, deszczu, w muzyce pelnej powietrza i tesknoty...

A i ludzie-ciepli, spokojni, nie ma mowy, zeby nie zatrzymali siďż˝ na pogawedke nawet i na srodku zatoki, pomiedzy falami, na ulicy, podczas irlandzkiego sniadania..

Wieczorami�w pubach spotykaja sie wszyscy, muzyka rozbrzmiewa z kazdego z nich, dudy, bazuki, irlandzkie flety, skrzypce...Dzieci tancza z rekami sztywno opuszczonymi wzdluz ciala, �nogi wariuja uderzajac o drewniane podlogi pamietajace czasy wielkiego glodu i wypraw w nieznany swiat z mrocznego wybrzeza tonacego we mgle.

Tak, pelna poezja, ale tu tak jest.

Zawsze jedzac marchewkowe ciasto pani O'Connel ze wzgorza mysle sobie, ze gdybym tylko miala dwa zycia, jedno spedzilabym tutaj. Chyba, ze przez pomylke urodzilam siďż˝ w Polsce i kiedys wreszcie nie wroce... Bede spiewac w pubach i kosciolach polskie i irlandzkie piesni, (wlasnie sie ucze w oryginalnym jezyku gealic bo jutro spiewam goscinnie na koncercie) bede robic zakupy u pana O'Briann, czyta poezje W.B.Yeats'a...

"Though you are in your shining days

Voices among the crowd

And new friends busy with your praise

But not unkind or proud

But think�about old friends the most

Time's bitter flood will rise

Your beauty perish and be lost

For all eyes but these eyes."

...i odczuwac ten pi�kny b�l istnienia, ktory tu jest do zniesienia..� :)

Takze gdybym nie wrocila ...